Luuster'n

Eeuwig supertalent Conor Oberst van het bandje Bright Eyes zou van alles worden: de nieuwe Bob Dylan (daar zijn er sowieso heel veel van), de nieuwe Elliott Smith, de nieuwe Tim Hardin, de nieuwe Jason Molina, enzovoorts, maar hij is het allemaal niet. 'Lifted or The Story Is in the Soil, Keep Your Ear to the Ground' (2002) was een soort van meesterwerk en daarna hield het wel een beetje op met de meesterwerken, hoewel 'I'm Wide Awake it's Morning' (2005) met Lua en First Day of My Life twee megahits had, en nu is hij 44 jaar en mogen we 'm geen talent meer noemen. Desalniettemin: gooit u Samantha lekker op de bank met een Valpolicella Ripasso (laat u niet vangen door Amarone-snobisme) en zet dat larmoyante videoclipje op: geheid tongen! Welnu, Bright Eyes heeft een nieuwe plaat. Her en der rocky (hij doet ook aan punk in Desaparecidos) en met meer toeters en bellen dan we van 'm gewend zijn, maar toch ook breekbaar en poëtisch en keihard janken omdat de havermelk in de koelkast weer eens op is. Mooi duetje ook met die dude van The National in 'The Time I Have Left'. Meer nieuwe muziek deze week: baasje Jamie xx, Fidlar, Katy Perry en een hoop metal.

Het is okee

Alle mannen met baarden en dubbele bassdrums en zevensnarige gitaren even oprotten. Deze is voor de kerels met gevoel in hun donder (en voor de vrouwen, maar die hebben sowieso een beter richtingsgevoel op het emotionele kompas). De nieuwe plaat van Bright Eyes, de eerste in tien jaar, meteen je ziel gevuld met tranen door een emo-injectie uit het breekbare bekje van Conor Oberst (40 uit Omaha, Nebraska). Kijk, u hoeft als man de wereld dus echt niet voor te houden dat u die forellen zelf vangt, vilt en vreet, of dat u alleen maar luistert naar Slayer, Machine Head, Motörhead of andere bands die het goed doen in de kroeg. Soms is het best okee om met een dekentje op de bank te zitten janken over waar het allemaal mis is gegaan. Het is okee.